De weg gaat van Le Puy-en-Velay en van het vulkanisch plateau van de lage Auvergne, de Gévaudan en de Mont Lozère doorheen de prachtige landschappen van de Cevennes tot aan het land van de Kamisarden en Saint Jean-du-Gard.

De Stevensonroute doorheen de Cevennen

Cheylard l'Evêque We lopen twee etappes van de Stevensonweg (GR70) van Langogne naar La Bastide-Puylaurent. We nemen 5 morgens de trein naar Langogne en dan zijn we in de Gévaudan, een streek van plateaus met veel velden, weiden en bmakliggende gronden, Vanaf het station zakken we af naar het centrum, We nemen de D 906, richting La Bastide-Puylaurent - Villefort via Le Thort, Prévenchères en La Garde Guérin. Wat verder vinden we de aanwijzingen van de Sentier Stevenson, We lopen nu pal in zuidelijke, later in westelijke richting.

Dan buigen we af naar Saint-Flour-de-Mercoire, Wel even opletten: op de oudere topografische kaatten is deze route foutief ingetekend ! We lopen over heidepemelen met veel bremsuuiken en wat dennenbosjes, Onze etappeplaats is Cheylard l'Evêque of de gîte d'étape, Le Refuge du Moure.

De tweede dag lopen we overwegend langs aangename bos- en veldwegeltjes, richting Luc, Hier vinden we een middeleeuws kasteel en een mooi romaans kerkje uit de 12de eeuw, Via Rogleton bereiken we La Bastide Puylaurent.

L’Etoile Maison d'hôtes Stevensonroute:
. 1 ste etappe: Langogne (915 m, station, alle voorzieningen), Cheylard-l'Eveque (1.125 m, geen bevoorrading, Le Refuge du Moure): 16 km of 4,30 u. Refuge du Moure: M, Simonet, F-48300 Cheylard-l'Eveque, tél en fax.: 04.66.69.03.21.

2de etappe: Cheylard l'Evêque, Luc, Rogleton, La Bastide-Puylaurent (1024 m, station, alle voorzieningen): 19 km of 5 uur. Topogids GR®70, Le Chemin de Stevenson (FFRP, 2000, ISBN 2 85 699 599 3, 128 blz,). L’Etoile Maison d'hôtes, Route de Mende, F-48250 La Bastide-Puylaurent, tél : 06 83 99 70 86, Web-site: www.etoile.fr

Naar de abdij Notre Dame des Neiges en verder
We maken opnieuw een rondwandeling in de voetsporen van Stevenson. Met start in La Bastide Puylaurent gaan we even de richting Langogne uit, Aan een slagerij lopen we rechtsaf over een bruggetje; hier vinden we de routemarkeringen van de GR®72 en GR®7, We lopen bergop langs weiden en bremstruiken in noordoostelijke richting. Na anderhalfuur bereiken we de trappistenabdij, verscholen tussen oude beukenbossen.

De gebouwen doen nogal modern aan. De abdij werd pas in 185° gesticht, maar in 1912 brandde het hoofdgebouw af Nu wonen er nog een twaalftal monniken. De abdij trekt nogal wat bezoekers aan die er o,m, hun wijnvoorraad komen aanvullen, Er zijn een boekhandel en een winkel waar je letterlijk alles kunt kopen. Vooral de ligging van deze abdij op een hoogte van 1100 m, omringd door dichte bossen is prachtig.

Aan de aftakking naar Saint-Laurent-les-Bains, waar de wandeltocht een scherpe bocht naar links maakt, verlaten we even witrood om 100 m verder te genieten van het mooie uitzicht over de vallei. Hier verlaten we wit-rood en gaan linksaf, d.i. in westelijke richting, een pad in. Het is de historische Stevensonroute, die echter niet bewegwijzerd is. We lopen hoog boven de Vallée de Serres, die uiteindelijk naar Rogleton gaat, Hier vervolgen we opnieuw de Stevensonroute (GR70) naar La Bastide-Puylaurent.

De Stevensonroute doorheen de Cevennen Notre Dame des Neiges in Ardèche. (click here voor deze rondweg)
La Bastide-Puylaurent - La Felgère - Rogleton – La Bastide Puylaurent: 15,5 km of 4 uur, ca, 300 m klimmen. Kaart: IGN Top 25 nr. 2838 0T, Largentière-La Bastide-Puylaurent.

Naar de bronnen van de Allier op de plateau de la Gardille
Deze wandeltocht in lijn gaat van La Bastide-Puylaurent naar Belvezet en is als GR®7 voortreffelijk bewegwijzerd. Achter het station van La Bastide-Puylaurent nemen we de GR®7 in noordwestelijke richting. We stijgen door dichte bossen en halen net geen 1500 m. We komen rakelings voorbij Le Moure de la Gardille, een markante bergtop ( 1503 m). Wat verder, even buiten de route, is er het bronnengebied van de Allier, de levensader van de hele streek. De rivier ontspringt hier op dit plateau (ca. 1500m) en mondt later in de Loire uit. We lopen eerst verder door de bossen. Later wordt het landschap wat schraler, met laaggroeiende struiken en grasland.

Chazeaux Zo komen we in het verlaten dorp Belvezet uit, Hier hebben we rond 17u20 een treintje op de zijlijn Mende - Allenc - Belvezet - Chasseradès - La Bastide-Puylaurent, dat ons terugbrengt naar het vertrekpunt. (click here voor deze rondweg). Het station ligt er verlaten bij, maar als je je hand opsteekt stopt de machinist en kun je mee naar La Bastide Puylaurent. Deze wandeling kan je ook in omgekeerde richting maken, neem dan 's morgens de trein van 9u tot in Belvezet. 17 km of 6 uur met 500 m klimmen (GR7). IGN kaarten Série bleue op schaal 1: 25 000, nrs, 2738 E en 2738 0. Hoe komt een Schotse auteur als Stevenson (1850- 1895) in deze toeri en deels nu nog verlaten streek terecht? Wel, de man had liefdesverdriet. Hij had zijn zinnen gezet op de Amerikaanse Fanny Osborne, maar deze dame bleef voorlopig onbreikbaar (Later is hij toch met haar getrouwd).

Zijn huisarts en vriend raadde hem aan zijn zinnen te verzetten. Hij zou beter tot zichzelf komen op het platteland en het werd Le Monastier-sur-Gazeille. Na enkele weken daar begon hij zich stierlijk te vervelen en opteerde voor een zwerftocht door de Cevennen. Voor 65 oude Franse franken en een glas cognac kocht hij van een plaatselijke boer een ezelin die zijn bagage zou dragen. Achtereenvolgens trok hij door de streken Velay, Gévaudan, Vivarais, om via de Mont Lozère in Saint-Jean-du-Gard uit te komen. In de tijd van Stevenson was dat een heel avontuur. Hij overnachtte deels bij boeren, deels in de open lucht. Het gebeurde regelmatig dat hij fout liep, maar onderweg had hij vaak onverwachte ontmoetingen. In 1879 kwam 'Travels with a donkey in the Cevennen' uit dat later geregeld in het Frans vertaald werd.

Een warm onthaal
Aanvankelijk was de Sentier Stevenson een vaag bewegwijzerd streekpad. In 1994 kreeg het erkenning en werd het als GR®70 een volwaardig GR-pad. Inmiddels is er veel veranderd: topografische kaarten moesten aangepast worden, sommige gîtes d'étape werden opgedoekt en andere kwamen in de plaats. Maar de hele route is nu keurig gemarkeerd en fout lopen is er niet meer bij. Omwille van tijdsgebrek lopen we dit keer de Stevensonroute door de Cevennen met start in La Bastide-Puylaurent. Dit dorpje de Fransen noemen het een stad ligt langs de D 906 tussen Langogne en Alès. Het kreeg enige betekenis bij de aanleg van de spoorlijn "Le Cévenol" en het ligt op 1000 m hoogte tussen de Vivarais (Ardèche) en de Cévennen of het departement van de Lozère. Zoals gewoonlijk nemen we onze intrek in de Maison d'hôtes "L'Etoile" bij Philippe Papadimitriou waar ons een goed onthaal wacht. Philippe zit aan de piano en tracht wat zinnige klanken los te weken. Het openhaardvuur knappert en zijn metgezel de hond Billy kwispelt met zijn staart.

De volgende dag zijn we bekomen van de verre reis en gaan we meteen op tocht. Stevenson volgde wel de D 6 weg toen een karrespoor naar Chasseradès. Tegenwoordig loopt de route over de hoogten, midden door de bossen. We vinden de routemarkeringen aan het station, tegelijk GR®70, steeds hoger de bossen in. Langs een brede landweg duurt de klim wel een uur en op de plaats La Mourade bereiken we het hoogste punt van de dag, 1308 m. De bossen zijn verdwenen en we lopen op een plateau van weiden en struiken met prachtige vergezichten in alle richtingen. Langzaam dalen we af en we vervoegen de D 6. Eerst komen we langs het station (zijspoor La Bastide-Mende) en dan volgt Chasseradès. Daar zijn wel een paar degelijke hotels, maar de bakker/ kruidenier is verdwenen. We klimmen langs rotspartijen via Mirandol (viaduct) naar l'Estampe. Helaas is de gîte d'étape van Mme Rouge opgedoekt en Les Alpiers ligt nog 8 km (of bijna twee en half uur lopen) verder.

De Mont Lozère over
De tweede dag (l' Estampe-station du Mont Lozère) lopen we eerst door het forêt domaniale du Goulet, een gemengd bos. Het is wel 1250 ha groot en het duurt dus even voor we Le Bleymard in zicht krijgen. Hier moeten we even opletten. Aanvankelijk lopen de Tour du Mont Lozère en de Stevensonroute dezelfde richting uit. De eerste loopt helemaal door het dorp en verdwijnt dan in westelijke richting. Onze route neemt vlak voor het dorpscentrum (wegwijzer La Fontaine) linksaf een straatje dat bergop gaat en volgt de zuidelijke richting naar de Mont Lozère toe. Ze klimt dan geleidelijk aan hoger tot we bij een kale plek of het skistation van de Mont Lozère komen. Hier heeft de wind vrij spel en kan het wat frisser worden. De noordflank van de Mont Lozère staat bekend voor eerder gure weersomstandigheden. Veiligheidshalve hebhen de meeste huizen hun ingang aan de zuidkant. We zijn nog lang niet op het Pont-de-Monvert hoogste punt van de Mont Lozère, maar dat komt wel tijdens de derde etappe. Onze route gaat dwars door de weiden en we volgen een "draille".

Hiermee wordt de jaarlijkse trek van de schapenkuddes naar de hoger gelegen weiden bedoeld. Midden juni trekken die vanuit de valleien in het zuiden, waar alles al dor en leeggevreten is, in acht tot tien dagen naar het noorden op zoek naar eten. Ook de Mont Lozère is een vaste zomerverblijfplaats voor de kuddes. Ooit bedroeg het kuddebestand ruim 200.000 stuks. Als je nu schapenkuddes van 1000 stuks ontmoet mag je al blij zijn. Het hoogste punt van de Mont Lozère en van de hele tocht is de Sommet de Finiels (1659 m). Dan volgt de afdaling door bossen; later komen rotsachtige partijen naar de volgende etappeplaats, Pont-de-Monvert.

Mediterrane sfeer
Vanaf Pont-de-Montvert (vierde etappe) komen we langzaam in een zuiders landschap terecht. De granietrotsen van de Mont Lozère maken plaats voor leisteen en de dennenboompjes rukken op. Ter hoogte van de Col de Planette verlaten we even de Sentier Stevenson (die naar Florac afbuigt) nemen we de GR®72 naar Cassagnas. Vannacht slapen we in de gîte d'étape Mas de la Frutgère, gerund door Patrick Saintemarie, die alles van deze route afweet. Op onze vraag of de route niet al te druk belopen wordt, antwoordt hij: "Eerst waren het vooral Engelsen en Schotten die de route kwamen ontdekken. Sinds enkele jaren krijgen we ook erkenning in het buitenland en geregeld komen onze eigen landgenoten langs. Erg druk wordt het echter zelden."

Vanaf Cassagnas gaat er een directe route (vijfde etappe) via de Col des Laupies naar Serre de la Can. We blijven echter de Sentier Stevenson trouw en vinden even ten zuiden van Cassagnas (weg N 106 oversteken) de nodige aanwijzingen. Opnieuw lopen we door gemengde bossen en dat geeft dan weer schaduw. Even huiten onze route is er nog Le Plan de Fontmort, een kruispunt van wegen. In de tijd van de Camisards werd hier geregeld strijd geleverd. Nu staat er een zuil die herinnert aan de honderdste verjaring van het edict van Nantes. St Germain de Calberte Onze route volgt een breed pad en we hebben mooie vergezichten op de Vallée Française. Wat verder aan onze rechterkant staat er nog een grote menhir die naar de vallei gericht is. Hij zou iets te maken hebben met de aanbidding van de zon of met vruchtbaarheidsriten. Via de Col de la Pierre Plantée (891 m), een herkenningspunt midden in de bossen, dalen we langzaam af naar Serre de la Can. Het is een vakantiecentrum met hotel, gîte d'étape, vakantiewoningen en met zwemgelegenheid.

Vanaf Serre de la Can dalen we af naar het mooie dorp St Germain de Calberte (romaans kerkje). We verlaten dit dorp via de D 983, richting Saint-]ean-du-Gard. Aanvankelijk slaagt onze route erin de asfaltweg te vermijden, maar later moeten we enkele keren en voor een langere tijd de weg blijven volgen. Onderweg is er nog een aftakking naar de gîte d' étape Pont de Burgen (nog 1 km buiten de route) voor diegenen die hier willen overnachten. Dan volgt het toeristische plaatsje Saint-Etienne-Vallée-Française. Even voorbij de brug over de Gardon duikt de Sentier Stevenson dieper het hinterland in, om via de Col de Saint-Pierre (596 m) het eindpunt Saint-Jean-du-Gard te bereiken (12 km). Wil je eventueel overnachten in de gîte d'étape van Marouls, dan moet je noodgedwongen de D 983 blijven volgen. De zevende en laatste etappe is dan erg kort (7 km of 2 uur), maar dat laat je toe 's middags in Saint-Jean-du-Gard de bus te nemen naar Alès. Dit stukje Cevennen is alleszins een aanrader. Buitenactiviteiten Frankrijk. Op Weg.

Voorheen was L'Etoile een toeristisch Hotel met een prachtig park eromheen langs de rand van de rivier Allier gelegen in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, de Ardèche en de Cevennen in de bergen van Zuid Frankrijk. Kruising van de GR®70 Stevenson route, GR®7, GR®72, Le Cévenol, GR®700 Regordane Weg (St Gilles), Margeride, GR®470 Sources et Gorges de l'Allier, Montagne Ardéchoise en veel kleine Routepaden.